laatste dag sao José

Aangezien er 2 Fienen zijn…. dit is van Fien Wolfs.

Hééj mams, paps, Driesje, Pjot, ..

Het is nu donderdagavond en ik ben heel moe. Ik kan echt niet meer goed typen. Buiten spelen de andere nog volop met de kindjes maar ik zit nu rustig binnen te luisteren naar een schattige schoenenpoetser die zelfgemaakte liedjes op zijn gitaar aan het spelen is. Hij had het 2 jaar geleden heel moeilijk: lette niet op op school, nam drugs en had slechte vrienden. Toen besefte hij dat hij slecht bezig was en is hij gestopt met de drugs en wilt hij zijn school afmaken. Zijn droom is zanger te worden. Echt een hele schattige jongen! We hebben vandaag een hele zware dag gehad. We zijn om half 9 vertrokken met een mengeling van camion-jeep uit het dorp weg. Nog geen 10 minuten rijden en we waren in de ‘middle of nowhere’. Echt raar… In België zouden we ons dat moeilijk kunnen voorstellen. ’S middags hebben we dan ergens gebbqt en heel de middag daar uitgerust. Er stond ook een paard waar veel van ons een klein toertje hebben opgereden. Ik had niet zoveel zin en had een voorgevoel dat het paard ging weglopen ofzo. Jaja, ik had gelijk. Sam zat op het paard en was alleen aan het rijden en plots begon het paard heel hard naar beneden te rennen! Wel grappig! De eigenaar van het paard zei: Das niks, hij komt wel terug! Toen Sam terug was zei hij dat hij toch wel schrik had en toch zat hij na 5 minuten terug op het paard. Straf hé, als dat bij mij zou gebeuren: ik zou nooit meer willen paardrijden denk ik! Ma, ik ga is afsluiten… Ik hoop straks nog berichtjes van jullie te lezen en dan kan ik daar nog op reageren.

Ondertussen is het vrijdagavond, ook vandaag was het een zware dag. ’S morgens zijn we naar een match voetbal gaan kijken. Onze jongens (en sommige meisjes) tegen andere Brazilianen. Ik heb echt super hard gesupporterd! En… het heeft effect gehad: het was 5-5 geworden! Goeie Belgische ploeg hé! ;) Daarna zijn we de huizen gaan bezoeken van de kindjes die we financieren. Tegen de middag zijn we nog naar een favela gegaan. Pff…dat vond ik echt zwaar! Eerst zijn we naar Allesandro (schoenenpoetser) zijn huis geweest. Die wonen met 7 in een klein huisje. Wel erg hoe ze daar wonen… Maar het ergst was een familie met 2 kinderen. Hun huis was wat palen bijeen en dan wat plastieke doeken daarover! Dat was echt heel erg om te zien. Ik ben direct naar buiten gegaan want ik vond da echt te erg om te zien. Die hun huis was kleiner als mijn kamer! Manman, die hadden zelfs geen geld om te eten of te drinken! Het was toen echt super warm, we stonden in de zon, ik was echt moe,… Door al deze factoren had ik het toen we terug waren in het gemeenschapshuis, wel even moeilijk! Mama, jij zal wel weten hoe ik me toen voelde hé! Zeker omdat ik wel moe ben! Na de middag hebben we Vlaamse Kermis gehouden, dat was wel tof. Uiteindelijk kregen ze allemaal prijzen en nu staan ze nog steeds buiten aan de deur en de ramen te zagen voor spulletjes. Dat vind ik wel een beetje lastig. Ik was daarjuist even buiten en werd overrompeld: Hey, wil je met mij op de foto of wil je je naam hier opzetten of geef je msn is…We zijn hier precies echt supersterren! Als ik nu uit het raam kijk zie ik allemaal flitsen. Wel grappig! Ik had mijn fototoestel mee naar buiten genomen en iedereen wou op de foto! Wel schattig! Ik heb daarjuist ook een brief gekregen van een meisje, echt lief! Het ging erover dat ze ons aanbid en ons nooit zal vergeten. Ik denk dat ik het in België echt moeilijk ga hebben met de mensen. Hier zijn ze allemaal zo lief, ze lachen, ze knuffelen, je kan gewoon niets fout doen. In België is alles zo afstandelijk. Wel jammer… Ik hoop nog een berichtje van jullie te krijgen want ik heb de laatste dagen geen berichtjes meer gekregen (ook nog geen enkel van Nicolas :p). Morgen, een rustige dag…we vertrekken hier in Sao José met de bus. Dan kan ik wat rusten en kunnen mijn licht verbrande armen rusten.

X

Fien

speciaal voor mijn liefste opa!

je had er moeten bij zijn, hier zitten ongelofelijk veel vogels en ik herken er geen enkele van.
ik heb je echt nodig om me te vertellen wat voor soort het is.
als ik thuis ben dan zal ik ze proberen te beschrijven.

xxx marjolein

heey mama en papa en de rest
ja sorry dat ik nu pas een bericht schrijf, maar zo veel tijd heb ik niet
het is hier heel tof en na het eten scanderen de kinderen mijn naam omdat ik naar buiten moet
en ben heel blij dat ik nog mee mocht/mag. en ik weet nu al dat het afscheid zaterdag heel moeilijk gaat worden!!!
ps: inge heeft al wel een bericht gelaten
pss: mijn nek is bena genezen na dat er iets ingeschoten was en daardoor liep ik ook scheef

groetjes Jo

Isabel in Brazilië part …

Dit was de drukste dag van de hele reis tot nu toe. Zoveel indrukken, ik word daar zo moe van xD Vanmorgen gingen we de huizen van onze adoptiekindjes en die van de vzw bezoeken. Was best wel leuk om te zien hoe de kinderen het deden, waar ons geld naartoe ging… Daarna gingen we blijkbaar naar de favela van deze wijk (ik wist daar helemaal niks van) Toen we daarnaar op weg waren kwamen we Alexandro, een schoenenpoetser die nu is beginnen studeren, tegen. We kenden hem al van een getuigenis die hij had afgelegd bij ons op een avondje… Hij wilde ons zijn huis laten zien. In zijn gezin waren ze met zeven kinderen (6+hij) en dit was zo’n klein huis! Wij zouden hier zeggen dat dit een huis is voor maximum een persoon! En dan nog zouden we het klein vinden. Ze konden er niet eens hun kleren in een kast steken, maar deze lagen op een bed… Geen gewoon kookvuur aanwezig maar wel een houtvuur… Hierna bezochten we een ander “huis” waar we uitgenodigd waren door de man des huize. Je vraagt je waarschijnlijk wel af waarom ik huis tussen haakjes zet, maar als dit was gewoon verschrikkelijk! Deze man had een grond gekocht naast het huis van zijn nicht en had alleen het geld om hier een paar palen recht te zetten en daar een paar zeilen op te leggen/aan vast te maken. Hij had een middelmatig bed (niet groot niet klein) dat verschrikkelijk stonk waar 3mensen in moesten slapen (hij, zijn vrouw, en zijn dochter) Gelukkig had hij nog een bedje voor zijn pasgeboren kindje (hij had dit kind de naam Isabel gegeven). Dit maakte het voor mij nog moeilijker om het te vatten: een paar palen, enkele zeilen, een vuil bed, niks om te kunnen koken, de voortdurende stank van urine, de miserie, en dan nog dat baby’tje dat Isabel noemde. Wij, westerlingen, hebben veel geluk dat wij geboren zijn waar we geboren zijn. Als je dit gezien hebt, denk je toch serieus na over je eigen leven…
Na deze voormiddag vol van indrukken was er de Vlaamse kermis voor de kinderen van deze gemeenschap. Enorm veel plezier en zeer véél kindjes!
Spijtig dat ik nu zo weinig contact heb met België want ik heb het nu wel een beetje nodig…

@ Mama: Stiekem verlang ik naar je lasagne of die biefstuk met friet van de vorige keer xD Hoe is het daar? en in gent?

@ Sebastiaan: Braaf zijn he ;-) Bereid je trouwens maar goed voor!

@ Boomballers: Whaaa, ik moet die Brazilianen dringend eens de dansen van op boombal leren want ik wil dansen!! Ik mis het dus… Maar spijtig genoeg heb ik hier zo geen boombal muziek…

@ Neretva: ik weet niet of ik nog voor 8november een bericht op internet kan laten verschijnen dus wens ik jullie nu veel succes en plezier dan opt concert! (En nee, ik kom daar niet speciaal voor vroeger terug want concerten doen we nog genoeg J)

@ Benjamin: Ik mis je voor zot! En heb dringend nood aan zo’n lange babbels zoals wij die altijd hebben… Is je stage al voorbij? Hoe was ze? Hoe is het met famke, rens, juji (ik weet niet hoe ik zijn naam moet schrijven ö)? En met je zus en broers? Heb je nog braaf gewerkt? Wat er ook gebeurt dan, ik kom dat weekend naar jou!
Ik hou van je met heel men hart!


Hoi iedereen daar in het (waarschijnlijk) veel te koude België,
Eindelijk heb ik me er aan kunnen zetten m’n eerste blog bericht te schrijven.
Eerlijk gezegd had ik er niet veel zin in maar na al die leuke berichtjes van mijn geliefde thuisfront …
Hier is alles super! Onze dagen in Casa santa Clara zitten er ondertussen al 2 nachten op.
Nu verblijven we in het gemeenschapshuis van soa jose do egito!
Het is hier Super! Iedere avond spelen we met de kindjes hier en zelfs als we aan het eten zijn blijven ze kijken hoe we eten, we worden hier echt wel verwend mag ik zeggen. ‘S ochtends een heerlijk ontbijt met veel fruit en dan ’s middags een warme maaltijd.
Alle mensen die we al zijn tegengekomen of zijn gaan bezoeken zijn echt super vriendelijk en we krijgen ook overal cadeautjes van iedereen.
Gisteren zijn we de schooltjes gaan bezoeken en hebben we onze presentaties moeten doen. Het viel heel goed mee, natuurlijk moesten we soms onze leeftijd zeggen en natuurlijk verschoten ze allemaal dat ik al 17 was.. maar ja wat had je anders verwacht ;)
Toen het speeltijd was in de lagere school kwamen er massaal veel kindjes op ons af en moesten we allemaal onze naam op een briefje voor hen schrijven. Het was een echt overrompeling! Vandaag zijn we een boerderij gaan bezoeken, we gingen vandaag niet zoals gewoonlijk met onze Giga bus maar met een soort pick-up met bankjes vanachter erop. Dat was echt super leuk! (het was vandaag trouwens en super heet!! veel gesmeerd en dus NIET verbrand!:D) aangekomen op de boerderij kregen we een rondleiding en hebben we overal aan geroken en veel rondgekeken. De rondleiding was eigenlijk ook wel een fikse wandeling en in zo’n hitte was het echt wel heel vermoeiend. Maar onze ‘beloning’ was groot! een heerlijke BBQ op de boerderij! Weer met super veel fruit, veel slaatjes en lekker vlees! daar hebben we dan wat uitgerust en nog wat genoten van het prachtige uitzicht!! Echt waar het was Geweldig!!Rond half 5 à 5 uur vertrokken we weer met onze ‘pick-up’, tijdens de rit zagen we de zon onder gaan, dat was echt genieten! Onderweg stopten we nog even aan een kerkje op de top van een berg om sao jose do egito ‘by night’ te zien. eerst moesten we wel 224 trappen doen maar weer was het een prachtig uitzicht met al die lichtjes in de stad en de prachtige sterrenhemel boven ons! Morgen in de voormiddag gaan we thuis op bezoek bij de adoptiekindjes en in de namiddag houden we vanaf 15 uur onze Vlaamse kermis. (Met dank aan Vokke maes!;)) hopelijk wordt het een succes, ik heb er in elk geval veel zin in! Zaterdag vertrekken we hier dan weer en gaan we naar santa fé.
Zo, nu ga ik stoppen want er gaan nog mensen bloggen!
misschien tot de volgende maar ik beloof niets!
X Lore!


Heeeeeej!!

Nog steeds alles super hier! Merci voor al jullie lieve, grappige, informatieve, zotte berichtjes! Ik ben trouwens ni de enige die er blij mee is (Erik leest ook altijd mee):D! Emilia, vééél plezier in center parks!! Pakt de Sarah (Saraaaaaaaaaaaah, uw berichtje was keilief: wo ai ni!!-van Katleen geleerd=Chinees voor I love you), de Matthias (hoe ist me de voetbal? geniet van de glijbanen enzo! Kmis mn favo neefje al!), de Charlotte (Charlieee, gij ook goe glijden, winnen met de minigolf en aai de diertjes op de kinderboerderij maar voor mij!!) en de oudertjes (nonkel Dirk, ik dank u zeer voor de ludieke doch informatieve zendingen: ik verheugde me zeer bij de lezingen. Daarvoor mijn uiterste appreciatie!) maar is vast van mij! En yes, Els en Angelo, zalig! en kheb al gehoord da Saartje en Virgil weg zijn: joepie! En leve ZVP!
Koeke
doe weg die zakdoeken
de kleine komt snel terug
en heeft al pijn aan haar rug
van kindjes op haar rug te dragen
en vroeg op te staan alle dagen
maar ze heeft het hier opperplezant
want er is vanalles aan de hand
ze wil al niet terugkomen
want houdt te veel van de palmbomen
maar ze wil jullie wel knuffelen
en in skoekes haar ruffelen
Poppe!! Merci voor de verslagen, oei verloren, maar we maken da wel terug goe! Wie heeft wie afgedroogd bij den tennis gisteren? En zout gij aub de uitslagen van den Beerschot er ook willen opzetten? Dat zou heel lief zijn! Ooh en kheb vandaag trouwens op een paard gereden (ni spectaculair ze, maar toch…) en kleine varkentjes gezien en een geitje papfles gegeven!
Vinnie, merci voort berichtje! Alst bij u begint te kriebelen wil ik volgend jaar zéker nog is me u terugkomen ze :D!
Hug, Wov, Kiss!!! XXX Van de kleine poppedein Dorien!

PS: Bompa, ik ben elke avond aantekeningen aant maken hoor J!